ความฝันอยู่ในมือของท่านแล้ว

คุณคิดอะไรออกบ้างในขณะที่คุณฉี่

ผมคิดเรื่องมิวสิคเฟสติวัลออก

….

ระหว่างการประชุมเรื่องสัพเพเหระที่สนามหลวงการดนตรีผมปวดฉี่กระทันหัน และทุกครั้งที่ผมฉี่ไอเดียดีๆมักจะเกิดขึ้นเสมอ ผมยืนฉี่และนึกไปถึงความฝันมากมายที่ยังไม่ได้ทำ และหนึ่งในความฝันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ยังไม่ได้เอามาทำต่อนั้นก็คือมิวสิคเฟสติวัลที่เป็นมิวสิคเฟสติวัลจริงๆ แฟตเฟสก็เป็นมิวสิคเฟสติวัลและก็ใหญ่เกินจุดเริ่มต้นในวันแรกไปเยอะแต่ก็ยังไม่ใกล้งานในฝันที่วนเวียนอยู๋ในหัว เรารู้จักคำว่ามิวสิคเฟสครั้งแรกจากชื่อ”วู๊ดสต๊อก” เคยอ่านในหนังสือมันช่างยิ่งใหญ่เหลือเกิน พอได้ดูในหนังก็ได้แต่นั่งอึ้งว่าชาตินี้ไม่มีทางจะได้ทำหรอกใหญ่ซะขนาดนั้น พอมีโอกาสได้ทำแฟตเฟสก็พบว่าการทำมิวสิคเฟสนั้นไม่ได้ยากอย่างที่คิด แต่แฟตเฟสก็ไม่ใช่วู๊ดสต๊อก ต่อมาเมื่อมีโอกาสไปสัมผัส”แกลสตั้นเบอรี่”ด้วยตัวเองเมื่อสามปีก่อน ความฝันนั้นก็หลับมาหลอนอีกครั้ง งานมันใหญ่มาก และมันไม่ได้เป็นเพียงแค่คอนเสิร์ต มันคือเมืองหนึ่งเมือง มีอาณาเขตเป็นของตัวเอง มีวัฒนธรรมเป็นของตัวเอง เวทีคอนเสิร์ตเป็นเพียงสถานที่สำคัญที่ทำให้เราได้เดินไปเดินมาจนทั่วเมืองเท่านั้นเอง ผู้คนส่วนใหญ่ในงานไม่ได้ตั้งหน้าตั้งตาดูคอนเสิร์ตอย่างเดียว แต่พวกเขามีความสุขกับการได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันในเมืองมันมันเมืองนี้ ได้เต้น ได้หัวเราะ ได้เมา ได้เมื่อย ได้ต่อคิวห้องน้ำ ได้จีบกัน และซุกหัวนอนในเต๊นท์เปื่อยๆเมื่อหมดเรี่ยวแรงในแต่ละวัน มุมต่างๆของเมืองเต็มไปด้วยเรื่องราวแตกต่างกันไป ทั้งเรื่องเพลง แฟชั่น งานศิลปะ สิ่งแวดล้อม การเมือง ครบทุกอย่าง เวลาห้าวันเต็มในเมืองย่อมๆที่มีประชากรประมาณสองแสนกว่าคนนี้ ปลุกฝันเรื่องมิวสิคเฟสขึ้นมาอีกครั้งจนเกือบจะลุกขึ้นมาจัดซะตั้งแต่วันนั้นแต่ก็ไม่มีโอกาส

จนกระทั่งได้มาฉี่ในวันนี้(เมื่อซักสี่ห้าเดือนที่แล้ว) ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้เราต้องปวดฉี่ป็นครั้งคราว ขอบคุณห้องน้ำในวันนั้นที่เงียบสงบจนทำให้เกิดปัญญา ขอบคุณลูกน้องที่สนามหลวงทุกคนที่ตั้งใจฟังเราเมื่อเรากลับมาจากการฉี่แล้วบอกว่าคิดออกแล้วว่าจะทำอะไร วันนี้เราจึงได้มานั่งเตรียมงานที่ใหญ่ที่สุดในชีวิต และมั่นใจว่าจะสนุกที่สุดด้วย ทุกครั้งที่เรานำพรีเซ็นเตชั่นของงานนี้ไปเล่าให้ใครฟังทุกคนก็ตื่นเต้นสนุกสนาน อยากมีส่วนร่วมและอยากให้งานเกิดขึ้นซะวันพรุ่งนี้ ไม่ต้องกลัวผมจะไม่รบกวนเวลาคุณด้วยการเอาสิ่งนั้นมาเปิดให้คุณดูตรงนี้ แต่ผมจะค่อยๆเล่าอย่างละเอียดทุกขั้นตอนพร้อมยกตัวอย่างประกอบอย่างไม่มีหวงเนื้อหวงตัว วันไหนนึกอะไรออกก็จะมาทะยอยเล่าที่นี่ไปเรื่อยๆ เผื่อว่าฝันของผมกับฝันของคุณมันมีอะไรคล้ายกันบ้าง เราจะได้สนุกไปด้วยกัน แต่ตอนนี้ขอแค่นี้ก่อนนะครับ เพราะผมเริ่มปวดฉี่อีกแล้ว

~ โดย pated บน สิงหาคม 26, 2009.

10 Responses to “ความฝันอยู่ในมือของท่านแล้ว”

  1. 😉

  2. ผมไป Fat Festival มาตั้งแต่ปีแรก เข้าใจเลยเวลาที่ป๋าพูดว่า “ผู้คนส่วนใหญ่ในงานไม่ได้ตั้งหน้าตั้งตาดูคอนเสิร์ตอย่างเดียว” มันน่าจะเป็นยังไง ผมก็อยากให้ Fat Fes เป็นแบบนั้นแหละครับ

    ติดตามและรอฟังรายละเอียดของโปรเจ็คใหม่นี้อยู่นะครับ 🙂

  3. อ่อ ลืมบอกไปว่าเราใช้ Theme เหมือนกันเลยนะครับ บังเอิญจริงๆ 🙂

  4. เมื่อก่อนไม่เคยคิดว่าจะได้สัมผัสงานเหล่านี้ แต่พอได้เข้ามาใกล้ชิดวงการเพลงมากขึ้น ทำให้เป็นความฝันเล็กๆในใจขึ้นมา

    ตอนนี้พี่เต็ดกำลังเป็นผู้สร้างความฝันของหลายๆคนให้เป็นจริงขึ้นมา

    หวังว่าจะได้เป็นหนึ่งในความฝันที่ยิ่งใหญ่ครั้งนี้นะคะ

    เอาใจช่วยค่ะ

  5. ขอจอง1บูธไปขายของเอามันครับ ^ ^

  6. เมื่อก่อนไม่ชอบเรื่องพวกนี้เลย แต่พอได้ไปสัมผัส music festival ที่ San antonio ด้วยตัวเองแล้ว และได้ออกไปเต้นกะคนที่ไม่รู้จักนี่มันเป็นความรู้สึกสุดยอดไปเลยค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยอีกคนนะคะ

  7. ช่วงปลดทุกข์ ..
    บ่อยครั้ง ..ที่หลายคนเหมือนยกภูเขาออกจากร่างกาย
    สมองคงโล่ง ..นะคะ
    ..
    บ่อยครั้งที่คิดไรไม่ออก จะหาหนังสือไปอ่านในห้องน้ำ
    ตอนที่ความคิดล่องลอย .. ทางที่ดี คงต้องกลับมาบันทึกไว้แบบป๋าอ่ะมั้งคะ 🙂
    ..
    ไม่เคยไปงานมิวสิคเฟส .. แต่เพื่อนฝูงรอบตัวไปบ่อย
    ได้แต่นั่งฟังเค้าเล่า .. อืม ..สนุกดีคะ 🙂

  8. จุดเริ่มต้นของ BMMF มันอยู่ตรง “ฉี่” นี่เอง

  9. ดีคับ ไม่พลาด นี่เป็น มิวสิคเฟสครั้งแรกของผม และผมเชื่อมือป๋าคับ

ส่งความเห็นที่ thecolourbar ยกเลิกการตอบ