Glastonbury and ฝีใต้รักแร้

ถ้าคุณค้นหาคำว่าฝีใต้รักแร้ในกูเกิล

คุณคิดว่าเว็บไซท์ใดจะถูกลิสต์ขึ้นมาเป็นอันดับแรก อย่ามัวแต่เดาครับไปลองดูเลย

เป็นไงครับตื่นเต้นไหมครับ น่าภูมิใจไหมครับ จะเห็นได้ว่ากระทู้นั้นผมไม่ได้เขียนเกี่ยวกับเรื่องฝีอะไรนี่เลย แค่เพียงมีผู้มาพูดถึงคำนี้ครั้งเดียวในคอมเม้นท์เท่านั้นมันก็ส่งผลรุนแรงพอที่จะทำให้กระทู้นี้เด้งขึ้นไปยึดอันดับหนึ่งของคีย์เวิร์ดนี้ได้ น่าอิจฉาไหมครับ

อันนี้ก็ต้องขอบคุณคุณกะหลั่วเป็ดเป็นอย่างยิ่งที่มีความเมตตาเป็นห่วงเป็นใยถามไถ่เรื่องเจ็บไข้ได้ป่วยจนผมมีวันนี้ได้ ต้องขอขอบถุณทีมโปรแกรมเมอร์ของเวิร์ดเพลสด้วยที่สร้างระบบดูแลบล๊อกได้อย่างดีจนทำให้เจ้าของบล๊อกสามารถเช็คได้ว่าผู้คนที่เข้ามาเยี่ยบล๊อกเรานั้นเขาหาบล๊อกเราเจอที่กูเกิ้ลหรือเสิร์ชเอ็นเจิ้นอื่นๆด้วยคีย์เวิร์ดอะไร ซึ่งฟังค์ชั่นนี้ของเวิร์ดเพลสทำให้ผมได้รู้ว่าในแต่ละวันมีผู้หลงทางเข้ามาที่บล๊อกผมด้วยคีย์เวิร์ดแปลกๆมากมาย

เช่นคำว่า อาหารเหนือ ก๋วยเตี๋ยวเรือ ก๋วยเตี๋ยวหมูเลียง ข่าวสั้น เปอร์hi5(ต้องยอมรับว่าแฟนมันเยอะจริงๆ) เปียโนจงรัก(โว่ว) แต่ที่น่าภาคภูมิใจที่สุดก็ต้องคำว่าฝีใต้รักแร้นี่แหละ

กระทู้นี้คงครองอันดับหนึ่งของคีย์เวิร์ดนี้ไปอีกนาน(ก็แหงล่ะ ใครจะเขียนเรื่องฝีใต้รักแร้กันบ่อยๆน้อ) ถ้าตอนปลายปีกูเกิ้ลเขามีการมอบรางวัลกระทู้ยอดนิยมสาขาฝีใต้รักแร้ ผมคงคว้ารางวัลนี้มาครองอย่างไม่ต้องสงสัย โปรดเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ

ผมยังเขียนเรื่องออสเตรเลียไปไม่ถึงไหนเลยก็จะได้ไปต่างประเทศอีกแล้ว เชื่อว่าคราวนี้จะมีเรื่องมาเล่าเยอะซะด้วย เบียร์ช้างเขาใจดีออกทุนให้ผมได้ไปเที่ยวงานGlastonbury music festival 2007 เทศการดนตรีที่ใหญ่ที่สุดในโลก ผมและทีมงานจะได้ไปกางเต๊นท์นอนในงานที่ผู้คนสองแสนกว่าคนมารวมตัวกันสี่คืนเต็มๆ และจะได้ไปเกาะติดขอบเวทีตอนทีโบนขึ้นโชว์ที่นั่นด้วย การเตรียมตัวไปงานนี้ดูแล้วเหมือนจะไปรบมากกว่าจะไปดูคอนเสิร์ต ไม่เชื่อก็ลองอ่านจดหมายจากคุณปอผู้จัดการทีโบนที่ส่งถึงผู้ร่วมทริปทุกคนในฐานะผู้มีประสพการณ์ผ่านงานนี้มาก่อนเมื่อสองปีที่แล้ว ลองอ่านดูนะครับแล้วจะนึกภาพงานนี้ได้อย่างชัดเจนขึ้น

The 10 commandments to go to Glastonbury festivals 2007

1. อาหารส่วนตัว น้ำดื่ม ให้เชคกับเจ้าจู ( จูเลี่ยน ) ให้ดีว่าเราต้องการถังแรถก๊สปิกนิกไปด้วย เพื่อต้มน้ำร้อน สำหรับกาแฟ และอาหารสำเร็จรูปต่างๆ ควรซื้อแบบเป็นคัพไปเลย จะได้ใช้แล้วทิ้ง ไม่ต้องมานั่งล้างกัน น้ำสะอาดมันหายาก อากาศก็เย็นๆ หนาวมือครับ แต่อาหารทานด่วนในงานก็อร่อยไม่เลวครับ สำหรับคนทานง่าย พวก ฮอทดอก เบอร์เกอร์ ข้าวราดแกงกระหรี่แบบอินเดีย ( ที่อังกฤษ คนอินเดีย ปากีฯ อยู่กันเยอะครับ) ไก่ย่าง ข้าวเหนียว คนไทยก็มีไปเปิดร้านครับ คราวที่แล้ว เค้าแถมให้ล้นจานเลย มีให้หาทานกันเยอะ ปีที่แล้ว พี่เดินตามกลิ่นอาหารไปจนหลงกับเพื่อนอยู่ครึ่งวันแหน่ะครับ
2. เสื้อฝน เอาอันเล็กๆ พอดีตัว แต่ยาว พับใส่เป้ได้ง่ายๆ
3. ผ้ายางปูพื้น เอาไว้รองนั่งเวลารอดูเวทีใหญ่ๆ ให้ทำฐานทัพเป็นที่ วางเครื่องดื่มบำรุงหัวใจ จะแบกโต๊ะ เก้าอี้พับไปก็ได้ ฝรั่งมันทำกันหลายเจ้า ท่ามกลางสายตาหมั่นไส้ ปนอิจฉาจากพวกเรา แล้ววิ่งออกไปเต้นรำกับคนอื่นเค้า ระวังกล้องหายนะ ฝรั่งซกมก มันก็มี
4. ทิชชู่แบบใช้กับเด็กอ่อน แบบมีน้ำหล่อลื่น จะใช้ตั้งแต่ก้าวแรกในลอนดอนเลย เพราะห้องน้ำมันทุกแห่ง ไม่มีน้ำให้เราล้าง จะเดินย่องแย่ง เอาก้นไปจุ่มในอ่างล้างหน้า มันก็กระไรอยู่ หนแรกที่พี่ไปอังกฤษ อากาศมันแห้งๆ เย็นๆ เล่นเอาเลือดซึมเลยทีเดียว แต่ละคน พกไปแบบให้พอ 10 วันเลย พกติดเป้ไว้ตลอด
5. ยาส่วนตัว ให้โหลดใส่กระเป๋าลงเครื่องไป อย่าพกใส่แฮนด์แบ๊ค จะโดน ต.ม. มันมานั่งซักเสียเวลาเปล่า ภาษาอังกฤษยิ่งดีดีอยู่ ปีที่แล้ว พี่พูดจนมันน้ำตาซึม ว่ามันเป็นคนอังกฤษแท้แท้ ภาษาอังกฤษมันยังไม่ดีเท่าพี่ ฟังพี่ไม่รู้เรื่องซักคำ เรียกเพื่อนมาฟังพี่จนเต็มห้อง ยังช่วยไม่ได้ ฮี่โด่ แค่ยาเหลือง ( yellow medicine ) ทำเป็นไม่เข้าใจไปได้ เลยต้องปล่อยพี่ออกมาแบบงงงง พี่จะหลอกเอายาป้ายตามันแล้วบอกว่า เมืองไทย เค้าใช้ล้างตา แต่กลัวโดนจับ เดี๋ยวยุ่งกันใหญ่
6. เสื้อหนาว เอาตัวเดียวที่ใช้ได้เลย อย่าเอาตัวเล็กตัวน้อยไป คราวที่แล้ว พี่กับน้องในวง ใส่ไปคนละ 7 ชั้น ยกเว้นเจ้าหนุ่มใส่เสื้อหนังไปตัวเดียว พอเข้าห้องอาหาร มันมีฮีทเตอร์ แต่ละคนต้องขอเก้าอี้มาอีกคนละตัว วางเสื้อที่ขนใส่เข้าไปจนตัวกลม เล่นเอาคนลันดั๊น แตกตื่นในพวกกระเหรี่ยงตัวเหลืองกลุ่มนี้ แต่เดือนมิ.ย ไม่น่าหนาวมาก เสว๊ตเตอร์ก็น่าจะพอ ขากลับจากทานข้าวคราวที่แล้วมันดึก อากาศมันก็หนาวขึ้น เวลาเดินกลับรถใต้ดิน เจ้าหนุ่มมันกระย่องกระแย่งมาซุกในตัวพี่ บอกว่าหนาวอิ๋บอ๋าย ก้าวขาไม่ออกแล้ว ให้พี่ช่วยอุ้มมันกลับบ้านที เลยต้องแบ่งเสื้อให้มันไป 2 ตัว
7. ถ่านไปฉาย ที่นู่น แพงฉิบห…. เอาแบบที่ชาร์จไฟได้ ก็ใช้ไม่ได้ ไฟมันคนละระบบกัน ต้องพกตัวแปลงไฟไป คราวที่แล้ว ก็พกไป แต่ปลั๊กไฟมันมีสามขา มีสายดิน แถมระยะห่างของขาก็คนละไซด์กับของเราอีก
8. ห้องน้ำ จะมีทั้งห้องน้ำร้อน น้ำเย็น คนเข้าแถวกันยาวเหยียด บ้างก็เอาเก้าอี้พับไปนั่งอ่านหนังสือในแถวด้วย แต่ห้องน้ำเย็น คิวน้อย วันหลังๆ พี่เข้าอาบน้ำเย็น ก็สบายดี เย็นเจี๊ยบทีเดียว พอน้ำราดตัว ควันก็กรุ่นออกมาจากตัวทีเดียว สดชื่นดี แต่ระวังช็อค ถ้าไม่แข็งแรงพอ
9. ห้องส้วม ถ้าสูบบุหรี่ได้ ก็จะช่วยได้เยอะ อย่าให้เล่ามาก อ๊ อ..ก แค่คิดถึงก็ม่าย หวายยยแล้ว อย่าทิ้งก้นบุหรี่ลงถัง เดี๋ยวบึ้ม ทำธุระเสร็จ ทำความสะอาดเสร็จ อย่ามองผ่านลงล่าง ระวังเป็นลม อย่าไปสงสัยว่าชาวบ้านเค้ากินอะไรกันบ้าง เราไม่ใช่นักสืบ
10. รองเท้าบู๊ท รองเท้าแตะ ถุงนอนส่วนตัว ยาสีฟัน แปรงสีฟัน หมากฝรั่ง ยาอม ยาลม ยาหม่อง ล็อตตอรี่ อ้อ ล็อตตอรี่ไม่ต้อง ถ้ามียาทำให้หยุดถ่ายซัก 3 วัน ก็เอาไปด้วย ( เผื่อพี่ปอเม็ดนึง )

พี่ปอพอจะนึกออกคร่าวๆ เท่านี้ครับ หวังว่าพอจะช่วยได้ ซักน้อยนิด

อ่านแล้วเป็นไงกันบ้างครับ นี่แค่เบาะๆนะครับ ถ้าภาษาอังกฤษแช็งแรงลองเข้าไปอ่านที่นี่ดูสิครับ

http://www.gorge.org/glastonbury/tort-faq.shtml

นี่มันไม่ใช่การไปดูคอนเสิร์ตธรรมดาๆซะแล้ว ตอนนี้ผมเริ่มนึกถึงการไปเขาชนไก่ขึ้นมาตะหงิดๆ

วันอังคารนี้ผมจะออกเดินทางแล้วครับและอีกหนึ่งอาทิตย์(กว่าๆ)ผมจะกลับมา และจะกลับมาเล่าให้ฟังครับว่าตกระกำลำบากแค่ไหน

เอแล้วเรื่องออสเตรเลียจะเอาไงดีเนี่ย จะได้เล่าจบตอนไหนล่ะพี่น้อง

ส้วมที่แกลสตั้นบิวรี่ครับ ไอ้เรื่องนอนกลางดินนี่ไม่กลัวเลย ที่กลัวที่สุดก็ไอ้นี่แหละครับ

~ โดย pated บน มิถุนายน 18, 2007.